DONOSTIAKO ALKATEA TXURREROA DA



HAMALAUGARREN ATALAREN HASIERA


Ze kolpea izan den Enparantzarentzat Komiteko kideen atxiloketa! Biztanleri guztia harrapatu du ustegabean.
Nork pentsatuko zuen, azkeneko bilera horrela bukatuko zenik?
Hainbeste itxaropen ipinita eta gero, horrela bukatu behar! Dena den, ez nuke nahi lagun, zuk pentsatzea egitasmo hori pikutara joan denik, ezta pentsatu ere.
Ekologi Berria zutik dago, piskat zaurituta, baina bizitzeko gogoarekin.
Hemen txarrena da, Enparantzak prestigioa galtzen duela, prestigio asko gainera.
Ospe ona asko kostatzen da irabazten, urte askoko lana da eta alderantzizkoa, ospe txarra hartzea oso erreza, egun batean bakarrik ahal duzu ospe txarra hartu.
Pasa diren egunetan, mundu osoa jakindu du hemen gertatutakoa. Munduko telebista denak, egon dira isildu gabe esaten Txurreroen Enparantzan komitea atxilotu egin dutela.
Ez da albiste zuzena gainera, ez dute atxilotu Komitea, hiru kide baizik, baina berdin da, kontua da saltsa antolatzea. Pentsa lagun, zenbateraino nahastu den giroa, Donostiko Alkatea etorri zela herenegun mila milioi dólar eskeintzen Enparantza erosteagatik.
Ah eta onena da, etorri zela kamiseta urdin bat jantzita, letra beltzekin idatzita.
“ NI ERE TXURREROA NAIZ”
Neri gustatzen zait Donostiko Alkatea Txurreroa izatea. Gu ehun milioi gara eta gutxi gorabehera maila ertainekoak gehienak eta polita da, tarteka pertsonai batek aitortzea denen aurrean zer den.
Gero eskaini zuen diru kopurua…. ez da planteamentu egokia, Enparantzan diru kopurua askoz handiagoa izan behar du. Mila milioi balio ditu harresiaren metro batek.
Ez zait iruditzen ezer lortuko duenik; gainera momentu honetan ba daude arazo batzuk askoz garrantzitsuagoak. Adibidez Komitea martxan jartzea. Gaur, orain, ez dago Komiterik, hiru kide atxilotuta daude eta beste bostak ez daude, ez daude inon.
Alkatea berak jakingo du zertan dabilen
Ni hemen nabil, egunero nabil elkarhizketak entzuten, jendearekin mintzatzen, saiatzen naiz Enparantzari tenperatura hartzen eta ez da lan erreza.
Gehienak pentsatzen dute krisis hau laister pasako dela, ez dela luze joango. Alkatea berotu egin zela eta hartu zuen erabakia……eta hemen dago arazorik handiena.
Langile asko ados daude, Alkateak hartu zuen erabakiarekin. Hori agian da, hemen ez dagoelako sindikaturik, edo agian da, hemen langile batek irabazten dituelako, hirugei ta hamazazpi mila dolar.
Soldata horrekin zaila da nagusiaren aurka joatea. Askotan pentsatzen dugu, dirua nagusien helburua dela eta hala da, ez dago nagusi bakar bat, lan egiten duenik lanpostuak sortzeko, baina askotan ez dugu esaten, langile askoren helburua dirua dela ere.
Mundu hau konplexua da, oso zaila konpontzen, dena den, gero eta artzai gutxiago dago eta gero eta ardi gutxiago ere.
Eta neri, gazta gero eta gehiago gustatzen zait. CAPRICE des DIEUX. Ona eta merkea.
Hau panorama! Askotan egoten naiz pentsatzen, Joxetxo begira balego…. bera bakar bakarrik joan zen Ameriketara eta nola moldatu zen. Bakar bakarrik atera zen aurrera, Kalifornia osoa erosi zuen, errez esaten da. Agian pertsona pribilegiatua zen, seguraski burmuin berezia izango zuen.
Talentua ez da Salamancan erosten. Beno, ez Salamancan eta ez inon ere, hemen ikusten dugu egunero, Komite oso bat dago eta ez dira gai, hemengo arazoak konpontzeko.
Egia da, Enparantza hau ez dela txori kaka. Oso leku txikian bilioi pila mugitzen dira
-------------------------------------------------------------------------------------------------
hurrengo kapitulua : "ARTXIPIREN" URTEBETETZEA