Lehengo egunean oso momentu hunkigarriak bizi izan genituen, hiru atxilotuak atera zirenean, omenaldi gisara antolatu zuten festa bat. Ze polita!
Polita esan dut, nahiz eta Enparantzaren erdia ez zuen parte hartu. Egia ezin da ezkutatu,
Enparantza zatituta dago.
Nik itxaropena daukat egoera honek ez duela luze iraungo, ezin du betirako kontua izan, ez da posible, beste arrazaoi askoren artean, Komiteko kideek senideak direlako edo bestela txiki txikitako lagun handiak.
Komiteak garrantzia dauka Enparantzan, baina ez da bakarra, bertako langileria ere garrantzitsua da, zeren nahiz eta erabakiak beraiek ez hartu, gerora beraien onarpena behar da, bestela hemen ezingo litzateke bizi, langileak ez baleude gutxienez minimo batzutan ados egongo.
Gainera ez litzateke berdin izango hiri handi batean, edo hiri normal batean, adibidez Irunen. Irunen auzoak daude, kaleak, enparantzak, denetatik dago, leku zabala da; gure Enparantzak ez ditu neurri hoiek.
Hemengo biztanleek derrigortuta daude elkar bizitzen, zeren lantoki gutxi daude, taberna ia bakarra dago, kalean ibiltzeko ez daude metro gehiegi. Hemen lagun bat ikusten duzu egunero hamar aldiz, Hendaian lagun bat, agian ez duzu ikusten urte betean.
Denbora azkar pasatzen da eta bakoitza dago bere asuntuan. Egoera horrek ekartzen ditu
ondorio txarrak eta onak, nondik begiratzen den.
Adibidez hemen, Txurreroen Enparantzan, langileen artean egiten diren eztabaidak eta debateak eta haserreak eta abar, ez dira mundu osoan inon egiten. Beno esan behar dut, arazorik ez dagoenean, ez dela hainbeste saltsa egoten eta normala da, langileei eta alferrei gustatzen zaigu lasai bizitzea.
Gero beste egoera bat dago, aldaketak egin behar direnean, egitasmoak ezabatu egin behar direnean, beste batzuk hobeagoak omen direlako eta noski, langileak kezkatu egiten dira.
Momentu honetan ba dago surrumurru bat, Alkateak kendu egingo duela Ekologi Berria, hori zabaldu da Enparantzan. Lau Haizetako langileak, Udaltzainak, kale garbitzaileak, denak ari dira komentatzen asuntu hori eta normala da, hemen langileak ez dira hilezkorrak.
Hemengo langileak bizi dira beste edozein lekutan bezela, larogei ta bost urte edo larogei ta hamar. Daukatena berezia, beste inon ez dagoena, jubilatzen direnean, soldata ez zaiela jaisten, kobratzen dute lanean ariko balitz bezela.
Orain, gaur bertan, norbait jubilatzen ba da, hilero irabaziko ditu hirurogei ta hamazazpi mila dólar. Berdin da ze kategori eduki duen, emakumea den edo gizona, gainera hemen ez dago sexorik, denak pertsona konsideratuta daude.
Hori explikatu behar dut piskat, denek ez daukate sexo berdina, bakoitzak badu berea eta hori buruz hasi naizenez mintzatzen, iruditzen zait ohean ez dutela mugimendu askorik izango, Txanpainez itota joaten dira etxera eta alkoholak gogoa pizten du, baina bonbila itzali.
Neretzat hemengo langileek daukaten abaintail handienetako bat, soldata aparte utzita, dagoen gertutasuna da, nik Hendaian baldin ba dut arazo bat, paper pila bete behar ditut, eta hori edozein herritan egin behar da, hemen langile batek dauka arazo bat eta Anaiaken ikusten du Komiteko bat eta kitto, bukatu da arazoa.
Arazo gehienak izaten dira lana uzteko garaian, hilabete batzutan, batez ere San Martzieletan baldin bada, Enparantzan hamabost egunean inor ez du kolperik jotzen.
Etorri behar duzu lagun Enparantzara, San Martzieletan Txurrero pila elkartzen gara, Txurreroak, txurreriak eta txurroak, a zer giroa!
Goizean txurroak jaten hasi, Txanpaina nahikoa edan, Cohibas erre eta dena dohainik.
Sozialismo Aberatsak ba ditu bai alderdi onak.
Enparantzan gehiengo batek, agian erdia baina piskat gehiago, gustora dago Komiteak daukan programarekin, horregatik bizi politikoa jarraitzen dute arretarekin.
Giroan nabarmentzen da, datorren bilera oso garrantzitsua izango dela, erabaki oso sakonak hartuko direla eta hemen egiten den galdera, langile harrunten artean, erabaki onak edo txarrak izango diren.
Hori martxan ikusiko da, dena den, nahiz eta Komiteak erabaki batzutan hanka sartu, ez zait iruditzen langileen bizi kalitatea arriskuan egongo denik. Enparantzan ba dago dirua beste lau mila urterako.
Jarraituko nuke azalpen gehiago ematen, ba dakit lagun zuri gustatzen zaizula jakitea nola dagoen Enparantzako izarra, Starlux, baina gaur ez daukat denborarik, datorren hilean noa Hendaiara berriro eta gogoratu naiz zurekin, hitza ematen dizut.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
hurrengo kapitulua : ENPARANTZA EZ DA TXIROEN ERREINUA
Polita esan dut, nahiz eta Enparantzaren erdia ez zuen parte hartu. Egia ezin da ezkutatu,
Enparantza zatituta dago.
Nik itxaropena daukat egoera honek ez duela luze iraungo, ezin du betirako kontua izan, ez da posible, beste arrazaoi askoren artean, Komiteko kideek senideak direlako edo bestela txiki txikitako lagun handiak.
Komiteak garrantzia dauka Enparantzan, baina ez da bakarra, bertako langileria ere garrantzitsua da, zeren nahiz eta erabakiak beraiek ez hartu, gerora beraien onarpena behar da, bestela hemen ezingo litzateke bizi, langileak ez baleude gutxienez minimo batzutan ados egongo.
Gainera ez litzateke berdin izango hiri handi batean, edo hiri normal batean, adibidez Irunen. Irunen auzoak daude, kaleak, enparantzak, denetatik dago, leku zabala da; gure Enparantzak ez ditu neurri hoiek.
Hemengo biztanleek derrigortuta daude elkar bizitzen, zeren lantoki gutxi daude, taberna ia bakarra dago, kalean ibiltzeko ez daude metro gehiegi. Hemen lagun bat ikusten duzu egunero hamar aldiz, Hendaian lagun bat, agian ez duzu ikusten urte betean.
Denbora azkar pasatzen da eta bakoitza dago bere asuntuan. Egoera horrek ekartzen ditu
ondorio txarrak eta onak, nondik begiratzen den.
Adibidez hemen, Txurreroen Enparantzan, langileen artean egiten diren eztabaidak eta debateak eta haserreak eta abar, ez dira mundu osoan inon egiten. Beno esan behar dut, arazorik ez dagoenean, ez dela hainbeste saltsa egoten eta normala da, langileei eta alferrei gustatzen zaigu lasai bizitzea.
Gero beste egoera bat dago, aldaketak egin behar direnean, egitasmoak ezabatu egin behar direnean, beste batzuk hobeagoak omen direlako eta noski, langileak kezkatu egiten dira.
Momentu honetan ba dago surrumurru bat, Alkateak kendu egingo duela Ekologi Berria, hori zabaldu da Enparantzan. Lau Haizetako langileak, Udaltzainak, kale garbitzaileak, denak ari dira komentatzen asuntu hori eta normala da, hemen langileak ez dira hilezkorrak.
Hemengo langileak bizi dira beste edozein lekutan bezela, larogei ta bost urte edo larogei ta hamar. Daukatena berezia, beste inon ez dagoena, jubilatzen direnean, soldata ez zaiela jaisten, kobratzen dute lanean ariko balitz bezela.
Orain, gaur bertan, norbait jubilatzen ba da, hilero irabaziko ditu hirurogei ta hamazazpi mila dólar. Berdin da ze kategori eduki duen, emakumea den edo gizona, gainera hemen ez dago sexorik, denak pertsona konsideratuta daude.
Hori explikatu behar dut piskat, denek ez daukate sexo berdina, bakoitzak badu berea eta hori buruz hasi naizenez mintzatzen, iruditzen zait ohean ez dutela mugimendu askorik izango, Txanpainez itota joaten dira etxera eta alkoholak gogoa pizten du, baina bonbila itzali.
Neretzat hemengo langileek daukaten abaintail handienetako bat, soldata aparte utzita, dagoen gertutasuna da, nik Hendaian baldin ba dut arazo bat, paper pila bete behar ditut, eta hori edozein herritan egin behar da, hemen langile batek dauka arazo bat eta Anaiaken ikusten du Komiteko bat eta kitto, bukatu da arazoa.
Arazo gehienak izaten dira lana uzteko garaian, hilabete batzutan, batez ere San Martzieletan baldin bada, Enparantzan hamabost egunean inor ez du kolperik jotzen.
Etorri behar duzu lagun Enparantzara, San Martzieletan Txurrero pila elkartzen gara, Txurreroak, txurreriak eta txurroak, a zer giroa!
Goizean txurroak jaten hasi, Txanpaina nahikoa edan, Cohibas erre eta dena dohainik.
Sozialismo Aberatsak ba ditu bai alderdi onak.
Enparantzan gehiengo batek, agian erdia baina piskat gehiago, gustora dago Komiteak daukan programarekin, horregatik bizi politikoa jarraitzen dute arretarekin.
Giroan nabarmentzen da, datorren bilera oso garrantzitsua izango dela, erabaki oso sakonak hartuko direla eta hemen egiten den galdera, langile harrunten artean, erabaki onak edo txarrak izango diren.
Hori martxan ikusiko da, dena den, nahiz eta Komiteak erabaki batzutan hanka sartu, ez zait iruditzen langileen bizi kalitatea arriskuan egongo denik. Enparantzan ba dago dirua beste lau mila urterako.
Jarraituko nuke azalpen gehiago ematen, ba dakit lagun zuri gustatzen zaizula jakitea nola dagoen Enparantzako izarra, Starlux, baina gaur ez daukat denborarik, datorren hilean noa Hendaiara berriro eta gogoratu naiz zurekin, hitza ematen dizut.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
hurrengo kapitulua : ENPARANTZA EZ DA TXIROEN ERREINUA
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada