-- Hori duk Joxe Mari, hori duk. Gu denok Altzakoak gaituk, aspaldiko lagun zaharrak , eta ia ia famili berdinekoak.
-- Horregatik aldatuko diat lan egiteko modua.
-- Orain zer egingo diagu lan, merke?
-- Langile jendearentzat ez hain merke. Zazpi milioi zuhaitz landatu behar dizkiagu, esnetan bakarrik ba diagu gastu polita. Eskerrak Kaiku esne ona eta merkea den.
-- Eta nola antolatu behar duk asuntua, zeren hemen ez zegok lekurik hainbeste zuhaitz landatzeko. Horrez gain, nola pentsatzen duk, jende normalak faktura handiak ordaintzea?
-- Hi Joxe Luis, gaur hire urtebetetzea duk eta lasai egon behar diagu, patxadan. Oraindik ez diagu otordua bukatu, ez diagu batere presarik. Hire lasaitasunerako esango diat, dena kalkulatuta dakatela.
Bordako monstruoa fenomeno bat da. Dena kalkulatuta dauka eta horren ematen dio lasaitasun handia. Normala da.
Bi lagun zaharrak primeran pasatzen ari dira eguna, biek bakarrik, lasai lasai, inorako presarik gabe, gustoko janaria; bakailoa saltsan, txuleta handi bana jan dute, Txanpaina ez dakit zenbat botila edan duten.
Ulertzen duzu lagun, denak izaten dugu urtero horrelako egun bat. Eta ez dadila falta, bizia hegohaizerik gabe oso tristea da.
Baina hemen ez dago tristurarik, ezta behar ere. Arratek mahai gainean utzi du Wysky botila, dagoen onena, eta Cohibas kaxa.
Pentsatzen jarrita, hemen dagoen bizi kalitatea, la hostia da!
Ez pentsa kritika modura esan dudala hori, esan dut batzutan harritu egiten naizelako,
benetan harrigarria delako hemen dagoen maila.
Ziur nago, bazkaria bukatzen dutenean, Artxipik utziko dituela hamar mila dólar mahai gainean. Norbaitek pentsatuko du, nik inbiria daukadala eta arrazoi piskat ba du, baina piskat bakarrik.
Oso pozik bizi naiz, hemen gertatzen dena kontatzen. Eta ba dut anekdota txiki bat kontatzeko, gutxitan ikusi dut Artxipi purua erretzen.
Seguraski egunak, momentuak, giroak, merezi dutelako izango da.
-- Eta nola daukak dena kalkulatuta?
-- Explikatuko diat oraintxe. Jarraituko diagu Ekologi Berriarekin, hiru mila urte, gutxi gorabehera, bitartean erosiko diagu gure herria Donostiko Udaletxeari.
-- Hori garestia izango duk, ezta?
-- Bai zera, hori ez duk ezer, mila milioi dólar nahikoa dituk. Nahikoa ez dena duk eremua, Altzan ez dituk kabitzen zazpi milioi zuhaitz. Astigarrako lurrak behar dizkiagu.
-- Zer egin behar duk, Astigarraga erosi?
-- Ez, alokatu egingo diagu. Pare bat bilioi ordainduko beharko dizkiagu urtero. Uzten diat iritsiko gaitukela konponbide batera.
-- Haiek beharko ditek lurrak sagardoa egiteko.
-- Hemendik hiru mila urtera inork ez dik sagardorik edango. Sagar denak erabiliko dituk minbizia sendatzeko eta hortxe egon behar diagu guk. Guk sagar bakoitza saldu beharko diagu, hirurogei mila dolarretan.
-- Langile jendea larri ibiliko duk kopuru hori ordaintzeko….
-- Ez. Guk Banketxe bat ireki behar diagu, EZEIZA Banketxea, kreditoak emango diegu gure bezeroei. Ehun urteko epea emango diegu ordaintzeko.
Artxipik ez daki Wyskiak edo bere lagunak ari zaion mareatzen, lanak ditu elkarhizketa jarraitzeko eta normala da.
-- Bizi osoa kreditoa ordaintzen pasako ditek.
-- Ez, bizi erdia bakarrik. Hemendik denbora gutxira, agian mila urte, gutxi gorabehera noski, pertsonak biziko dituk berrehun urte. Ba zegok formula bat, bizia luzatzeko gutxienez beste ehun urte. Oso erreza duk, orain pertsona normalak egiten ditek zortzi ordu lo eta egin behar ditek hamabi, hori duk dena.
-------------------------------------------------------------------------------------------------hurrengo kapitulua : ENPARANTZAK HONDARTZA BEHAR DU
-- Horregatik aldatuko diat lan egiteko modua.
-- Orain zer egingo diagu lan, merke?
-- Langile jendearentzat ez hain merke. Zazpi milioi zuhaitz landatu behar dizkiagu, esnetan bakarrik ba diagu gastu polita. Eskerrak Kaiku esne ona eta merkea den.
-- Eta nola antolatu behar duk asuntua, zeren hemen ez zegok lekurik hainbeste zuhaitz landatzeko. Horrez gain, nola pentsatzen duk, jende normalak faktura handiak ordaintzea?
-- Hi Joxe Luis, gaur hire urtebetetzea duk eta lasai egon behar diagu, patxadan. Oraindik ez diagu otordua bukatu, ez diagu batere presarik. Hire lasaitasunerako esango diat, dena kalkulatuta dakatela.
Bordako monstruoa fenomeno bat da. Dena kalkulatuta dauka eta horren ematen dio lasaitasun handia. Normala da.
Bi lagun zaharrak primeran pasatzen ari dira eguna, biek bakarrik, lasai lasai, inorako presarik gabe, gustoko janaria; bakailoa saltsan, txuleta handi bana jan dute, Txanpaina ez dakit zenbat botila edan duten.
Ulertzen duzu lagun, denak izaten dugu urtero horrelako egun bat. Eta ez dadila falta, bizia hegohaizerik gabe oso tristea da.
Baina hemen ez dago tristurarik, ezta behar ere. Arratek mahai gainean utzi du Wysky botila, dagoen onena, eta Cohibas kaxa.
Pentsatzen jarrita, hemen dagoen bizi kalitatea, la hostia da!
Ez pentsa kritika modura esan dudala hori, esan dut batzutan harritu egiten naizelako,
benetan harrigarria delako hemen dagoen maila.
Ziur nago, bazkaria bukatzen dutenean, Artxipik utziko dituela hamar mila dólar mahai gainean. Norbaitek pentsatuko du, nik inbiria daukadala eta arrazoi piskat ba du, baina piskat bakarrik.
Oso pozik bizi naiz, hemen gertatzen dena kontatzen. Eta ba dut anekdota txiki bat kontatzeko, gutxitan ikusi dut Artxipi purua erretzen.
Seguraski egunak, momentuak, giroak, merezi dutelako izango da.
-- Eta nola daukak dena kalkulatuta?
-- Explikatuko diat oraintxe. Jarraituko diagu Ekologi Berriarekin, hiru mila urte, gutxi gorabehera, bitartean erosiko diagu gure herria Donostiko Udaletxeari.
-- Hori garestia izango duk, ezta?
-- Bai zera, hori ez duk ezer, mila milioi dólar nahikoa dituk. Nahikoa ez dena duk eremua, Altzan ez dituk kabitzen zazpi milioi zuhaitz. Astigarrako lurrak behar dizkiagu.
-- Zer egin behar duk, Astigarraga erosi?
-- Ez, alokatu egingo diagu. Pare bat bilioi ordainduko beharko dizkiagu urtero. Uzten diat iritsiko gaitukela konponbide batera.
-- Haiek beharko ditek lurrak sagardoa egiteko.
-- Hemendik hiru mila urtera inork ez dik sagardorik edango. Sagar denak erabiliko dituk minbizia sendatzeko eta hortxe egon behar diagu guk. Guk sagar bakoitza saldu beharko diagu, hirurogei mila dolarretan.
-- Langile jendea larri ibiliko duk kopuru hori ordaintzeko….
-- Ez. Guk Banketxe bat ireki behar diagu, EZEIZA Banketxea, kreditoak emango diegu gure bezeroei. Ehun urteko epea emango diegu ordaintzeko.
Artxipik ez daki Wyskiak edo bere lagunak ari zaion mareatzen, lanak ditu elkarhizketa jarraitzeko eta normala da.
-- Bizi osoa kreditoa ordaintzen pasako ditek.
-- Ez, bizi erdia bakarrik. Hemendik denbora gutxira, agian mila urte, gutxi gorabehera noski, pertsonak biziko dituk berrehun urte. Ba zegok formula bat, bizia luzatzeko gutxienez beste ehun urte. Oso erreza duk, orain pertsona normalak egiten ditek zortzi ordu lo eta egin behar ditek hamabi, hori duk dena.
-------------------------------------------------------------------------------------------------hurrengo kapitulua : ENPARANTZAK HONDARTZA BEHAR DU
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada