LEHEN ATALAREN HASIERA-------------------------------------------------------------------------------------------------
Orain dela urte batzuk, Altza, munduko herri politena zenean, Martitegi eta Amuederren artean, bazegoen baserri bat Belarrieta izena zuena.
Garai hartan Ezeizatarrak bizi ziren baserrian. Anastasio aita eta Josetxo semea. Baserriko ama, Joxepa, aspaldi xamar hil zela, istripu batean. Biak bakarrik, nahiko ondo konpontzen ziren, batez ere baserriko lanetan; sukaldaritzan arazoen bat zutenean, Amuederreko etxekoandreari deitzen zioten.
Baserria ez zen oso dotorea, baina bai xarma handikoa. Aurreko aldean loreak zituen eta intxaur handi batzuk ere bai. Atzeko aldean berriz, sagasti eder bat zegoen, sagar klase askorekin. Aitak urtero sagardoa egiten zuen eta sagardo urtea zenean, Donostira joaten ziren saltzera.
Hantxe bizi ziren patxadan, beraien behi eta txerriekin, oilo eta baserriko izarrekin. Baserriko izarrak bi idi ziren, Altzako idi pare onena, beno, Altza eta inguru osokoa. Idi deman irabazten zutenean, aitak eta semeak bazekiten ospatzen.
Eta horrelaxe bizi ziren biak, egun hura, iritsi zen arte.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
hurrengo kapitulua : AMERIKETARA NOA
