Nik oinez ikusi nuen zuhaitza, dagoeneko Elizaren atean zegoen. Bertan zeuden udaltzainak bidea libre utzi zioten. Bere atzetik, beste bi zuhaitz zihoazen.
Taberna ondoan nengoen eta handik ezin nuen ondo ikusi. Ezerrengatik ez nuen hura galdu nahi. Ia ondoraino hurbildu nintzenean, garbi konturatu nintzen zer zuhaitz mota ziren: bat muxika zen eta bestea harana.
Beste apur bat hurbildu behar nuen. Usaindu egin nahi nituen.
Taberna ondoan nengoen eta handik ezin nuen ondo ikusi. Ezerrengatik ez nuen hura galdu nahi. Ia ondoraino hurbildu nintzenean, garbi konturatu nintzen zer zuhaitz mota ziren: bat muxika zen eta bestea harana.
Beste apur bat hurbildu behar nuen. Usaindu egin nahi nituen.
--Aizu zuhaitzak ezin dira ikutu !
--Nik ez ditut ikutuko, usaindu nahi ditut.
--Ba usaindu hortik. Ezin da hainbeste hurbildu. Utzi gutxienez lau metroko tartea !
Lau metroko tartea asko zen nik nahi nuena egiteko. Ikusi nahi nuen zer motatako hankak dituzten. Beno hobeto esanda, ze motatako hanka, zeren hanka bakarra dute.
Beste bi zuhaitz zetozen Elizaruntz eta hobeto begiratu behar nuen.
Zuhaitzak poliki ibiltzen dira eta pazientzi piskat behar da. Hobeto ikusteko lekuz aldatu
nintzen. Oraingoan, Udaletxea eta Txapinene artean jarri nintzen, baina Eliza ondotik, hortik itxaropena nuen zertxobait gehiago ikusiko nuela.
Eta ikusi nuen. Zuhaitzak bere gorputzaren azpian,-zuk hobeto ulertzeko esango dut, enborraren azpian-, oina bezelako bat daukate, gorputza baino zabalagoa eta mugitzen dira jauzi txikiak egiten. Oso polita da ikusteko.
Pentsatuko duzu nere hurrengo asmoa Elizara sartzea zela. Ate aurrean sei udaltzain zeuden. Oso aukera gutxi nituen. Ondo banenkien, baina saiatu egin behar nuen.
--Jaungoikoarekin hitzegin behar dut.
--Hortik ere ahal duzu hitzegitea, berdin-berdin entzungo dizu.
--Egokiagoa iruditzen zait Eliza barruan hitzegitea.
--Egokiagoa, bihar goizean, zuhaitzek alde egin dutenean.
Berehala ulertu nuen. Udaltzainak ez zeuden zuhaitzak zaintzen, beraien fruituak baizik.
Momentu hartan dirutza pila zegoen Elizaren barruan.
Banenkien zer egin. Hhurrengo egunean itzuliko nintzen .Pentsatu nuen gaurkoz, Lau Haizetara lo egitera joatea, izango zela onena.
Abiatu nintzenean zer arraroa egin zitzaidan. Enparantzaren zati hori zuhaitzik gabe ikustea. Hala ere begiratzen jarraitzen nuen.
Eta zer ikusiko nuen, ba zuhaitz bat, bakar bakarrik zegoela. Ze zuhaitz mota zen eta zergatik gelditu zen bakarrik ?
Hurbildu nintzenean ze ustegabe ederra izan nuen. Piku txuria zen !!
Hobeto begiratu behar nuen. Ziurtatu nahi nuen bera zela.
Eta bera zen. Ibarburuko piku txuria, nere piku magikoa.
Ikutzen saiatu nintzenean , bapatean astoa atera zen txabolatik. Hura sustoa eman zidana !
Starluxek ia ia iztarretik koska egin zidan, baina Manchesterren elastikoa ikusi zuenean gelditu zen. Gero elkarri begira gelditu ginen. Oso ondo genekien aspaldidanik ezagutzen ginela.
Nahiz eta urte askotan ez ikusi, oso ondo ezagutzen gara biok.
Gure auzoa txikia zen eta denak ezagutzen ginen. Momentu batean ia negarrez bukatzen dut,
hainbeste oroitzapen etorri zitzaizkidanean burura.
Momentu hartan dirutza pila zegoen Elizaren barruan.
Banenkien zer egin. Hhurrengo egunean itzuliko nintzen .Pentsatu nuen gaurkoz, Lau Haizetara lo egitera joatea, izango zela onena.
Abiatu nintzenean zer arraroa egin zitzaidan. Enparantzaren zati hori zuhaitzik gabe ikustea. Hala ere begiratzen jarraitzen nuen.
Eta zer ikusiko nuen, ba zuhaitz bat, bakar bakarrik zegoela. Ze zuhaitz mota zen eta zergatik gelditu zen bakarrik ?
Hurbildu nintzenean ze ustegabe ederra izan nuen. Piku txuria zen !!
Hobeto begiratu behar nuen. Ziurtatu nahi nuen bera zela.
Eta bera zen. Ibarburuko piku txuria, nere piku magikoa.
Ikutzen saiatu nintzenean , bapatean astoa atera zen txabolatik. Hura sustoa eman zidana !
Starluxek ia ia iztarretik koska egin zidan, baina Manchesterren elastikoa ikusi zuenean gelditu zen. Gero elkarri begira gelditu ginen. Oso ondo genekien aspaldidanik ezagutzen ginela.
Nahiz eta urte askotan ez ikusi, oso ondo ezagutzen gara biok.
Gure auzoa txikia zen eta denak ezagutzen ginen. Momentu batean ia negarrez bukatzen dut,
hainbeste oroitzapen etorri zitzaizkidanean burura.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
hurrengo kapitulua : ESKERRAK, AMETSA GELDITZEN ZAIGULA
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada