OROITZAPENAK

Pentsatzen ari nintzen, "aspaldiko partez nere haurtzaroko lagunekin egongo naiz" !
Zenbat urtetan gogoratu ditut txikitako lagunak, haurtzaroa, Siuseko sagastia, Mirasungo udare txikiak eta ...
Aipamen berezia egin behar diot Ibarburuko piku txuriari. Piku hori neretzat magikoa zen eta oraindik horrela jarraitzen du izaten.
Beno,neretzat Ibarburu osoa magikoa zen, xarma handikoa. Ni txoratzen ibiltzen nintzen han, agian Sius etxekoa nintzelako. Mirasunen bezela.
Ibarburun ez nintzen kanpokoa. Gainera han ibiltzen zen haur bakarra nintzen, haurra eta bihurria. Maite ninduten, baina nik beti neukan zalantza hori, kezka hori, seguraski adin hartan normala izango zen.
Atzokoa izango balitz bezela gogoratzen naiz. Piku txuriaren azpian jartzen nintzenean, zarata piska bat egiten nuen bakoizean , Pakok betikoa esango zidala : "orain ere hor al haiz ?"
Pako eta bere bi txakur alu haiek !. Ez ziren lurrean ageri, baina bai zaratatsuak zirela.
Oroitzapenez galduta nenbilela, norbaitek jo zidan bizkarrean. Ramon Latasa zen eta berarekin Julio Txabarri, Luis Alvarez, Antonio Vega, eta Antonio Sanchez zeuden. Eta metro batzuetara Ricardo Ledesma bere txakurrarekin.
Aspaldi xamar ez ginela elkarrekin egoten eta beste trago batzuk hartu genituen. Hara eta hona ibili ginen, tabernaz taberna. Zerbait jatea ere pentsatu genuen eta horretarako Anaiak tabernan afaltzea erabaki genuen.
Primeran pasatzen ari ginela, hara non, norbaitek deitzen didala telefono mugikorrera.
Neri hori oso gutxitan gertatzen zait. Tabernan zarata piska bat ba zegoen eta onena kanpora irtetzea zela pentsatuz, abiatu nintzen kalera.
Ez nituen bost metro egin, aho zabalik gelditu nintzenerako. Ezin nuen sinistu ikusten ari nintzena. Ez zen posible egia izatea.
Korrika sartu nintzen berriro tabernara. Norbaiteri kontatu behar nion ikusitakoa. Gauzak ondo egiteko, aparte deitu beharko nion. Hura ezin zen denen aurrean esan.
Arrate, tabernako etxekoandrea aukeratu nuen.

--Galdera zaila egin behar dizut eta nahiko nuke egia esatea; ez ibili txorradetan.
--Beno, galdetu eta nik ikusiko dut zer erantzun.
--Zure ustez, ni moskorra nago ?
--Ez, ez, ikusi zaitut gaur baino okerrago.
--Ez dakit nola esan ikusi dudana...,zuhaitz bat ikusi dut oinez dijoala Elizaruntz.
--Aaaa, hori al da ?; beldurtu nauzu, hori ez da ezer gizona. Gauero joaten dira Elizara lo egitera. Gauean hotz piskat sentitzen dute eta agian normala da. Esne beroarekin ureztatzen dituzte eta gero gauean...
--Zuretzako ez da ezer izango baina neretzat sekulako ustegabea izanda. Munduan ez da inon gertatzen horrelakorik.
--Ba ez duzu ezer ikusi oraindik ! Enparantza honetan zer disparate egiten diren !

Gustora geldituko nintzen berriketan, baina kanpoan zegoen ikuskizuna ez zen galtzeko modukoa.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
hurrengo kapitulua : ZUHAITZEN IBILERAK