Altzak gerri txarreko torero asko eman ditu eta egia esan, gerri txarrarekin zaila da ondo toreatzea, batez ere ez denean aurretik jakiten, zezena edo idia toreatu behar den.
A ze buruko mina ipini dion Patxik, nik dakidan bati. Bestela ere, ba dauka zertaz pentsatu eta etorri zaion opariarekin akabo!
Bizian, batzuetan, etortzen dira arazo arraroak, eta ez hori bakarrik, baita ere arriskutxuak, batek ez dakielako non bukatu dezaketen.
Joxe Mariri horrelako zerbait gertatu zaio. Konturatu da Aita Santua ez datorrela modu onean, bestela ez litzateke isil isilik etorriko,bai zera!
Auskalo zenbat jende bilduko zen Enparantzan bera ikusteko eta zenbat ekitaldi antolatuko ziren, Meza Nagusia, oturuntza erraldoi bat, musikoak eta nik ez dakit zenbat ekitaldi gehiago.
Baina ez, bakarrik dator eta bakarrik joango da eta Altzatik Erromara ba daude ia bi mila kilometro. Agian Pasaian norbaitek itxarongo dio, auto on batekin, ahal du egun berean iritsi.
Ez du burua lehertu nahi, gertatu behar dena gertatuko da, amorru handiena ematen diona da, inorrekin ezin duela egon, gustora hitzegingo luke Artxipirekin baina….
Urduri dago Enparantzako Alkatea, nahiz eta experientzi handia eduki, asuntu hau ez da harrunta, hau ez da eguneroko ogia, mahai berdinean eseriko da, bera baino diru dezente gehiago manejatzen duenarekin.
Hori ez dago ziurtatzerik eta gainera, dena ez da diru kontua, bera baserri bateko semea da, Altzatik ez da inoiz atera, berarentzat zerbait handia izango da Aita Santuaren ondoan eseritzea, ni behintzat oso urduri egongo nintzateke.
Orduak ba doazte aurrera. Ordularia poliki poliki dabil, horregatik ez da inoiz nekatzen, nekatzen garenak gu gara, egun batean gelditu arte.
Baina ez gaude gelditzeko prest, momentu magiko honetan gutxiago, Joxe Mari mozorrotu eginda eta zertaz? Eskaletaz.
Galtza handi batzuk jantzi ditu, zikin zikinak, eskubiko partean puskatuak daude, alkandora garai batean txuria izan zen, jertsea ez da berea, justu justu jantzi du, ederki igartzen zaio kupel txikia, zapatak berriz auskalo nondik hartu dituen eta onena da, ezkutatuta dagoela. Patxin zain dago.
Txapinene ondoan, Barbotegi aurrean lorategi moduko bat dago, zuhaitz txiki batzurekin eta hortxe dago gure Alkatea ; ba daki Patxi ordu honetan etorriko dela bere bila.
Behin baino gehiagotan begiratzen dio bere buruari, pentsatzen dabil norbaitek ikusi ezkero, ea ezagutuko duen hala ez. Urduri dago, ezindu disimulatu, baino ez du disimulatu beharrik, ordu honetan ia ez dago inor Enparantzan, Anaiak tabernan azkeneko bezeroak etxera joateko gogo gutxirekin.
Bapatean emakume bat ikusten du gorde lekutik, harritu egiten da erabat, ziur dago ez dela Enparantzakoa, hemen denak ezagutzen dira.
Nor da emakume hori? Nondik azaldu da? Harresiko atea itxita dago, Udaltzainak ez diote inorentzat baimen berezirik eskatu….
Enparantza barrutik abiatu da Udaletxera, emakume sendoa da, piskat zorrotzago begiratuz, ohartzen da pertsona hilezkorra dela, hogeita hamairu urte ditu, ezin du izan beste norbait, Patxi da!
Ateratzen da txistu bizian gorde lekutik, zuzenean berarengana joateko.
-- Baina zer egiten duk hik, emakumetaz mozorrotuta!
-- Eta noiztik haiz hi eskalea!
-- Bera mozorrotuta zetorrek eta pentsatu diat, ni ere piskat mozorrotzea?
-- Piskat! Puskat ere mozorrotu haiz, horrela pentsatzen duk joatea?
-- Jesukristo ez zen dotore jazten.
-- Utzi ezak Kristo bakean eta goazemak, baduk gutxienez ordu bete etorri dela.
Badoa Patxiren atzetik, ezkerrak harresiaren atea ez dagoela hain gertu, metro batzuk badaude eta Udaltzainek ez dute hain garbi ikusten.
Sakristian Patxi gelditu egin da.
-- Egon adi lasai, bakar bakarrik etorri duk eta hau ere, bere amaren semea duk, momentu honetan ez duk beste ezer gehiago.
------------------------------------------------------------------------------------------------- hurrengo kapitulua: AITA SANTUA PIKU ZALEA DA
A ze buruko mina ipini dion Patxik, nik dakidan bati. Bestela ere, ba dauka zertaz pentsatu eta etorri zaion opariarekin akabo!
Bizian, batzuetan, etortzen dira arazo arraroak, eta ez hori bakarrik, baita ere arriskutxuak, batek ez dakielako non bukatu dezaketen.
Joxe Mariri horrelako zerbait gertatu zaio. Konturatu da Aita Santua ez datorrela modu onean, bestela ez litzateke isil isilik etorriko,bai zera!
Auskalo zenbat jende bilduko zen Enparantzan bera ikusteko eta zenbat ekitaldi antolatuko ziren, Meza Nagusia, oturuntza erraldoi bat, musikoak eta nik ez dakit zenbat ekitaldi gehiago.
Baina ez, bakarrik dator eta bakarrik joango da eta Altzatik Erromara ba daude ia bi mila kilometro. Agian Pasaian norbaitek itxarongo dio, auto on batekin, ahal du egun berean iritsi.
Ez du burua lehertu nahi, gertatu behar dena gertatuko da, amorru handiena ematen diona da, inorrekin ezin duela egon, gustora hitzegingo luke Artxipirekin baina….
Urduri dago Enparantzako Alkatea, nahiz eta experientzi handia eduki, asuntu hau ez da harrunta, hau ez da eguneroko ogia, mahai berdinean eseriko da, bera baino diru dezente gehiago manejatzen duenarekin.
Hori ez dago ziurtatzerik eta gainera, dena ez da diru kontua, bera baserri bateko semea da, Altzatik ez da inoiz atera, berarentzat zerbait handia izango da Aita Santuaren ondoan eseritzea, ni behintzat oso urduri egongo nintzateke.
Orduak ba doazte aurrera. Ordularia poliki poliki dabil, horregatik ez da inoiz nekatzen, nekatzen garenak gu gara, egun batean gelditu arte.
Baina ez gaude gelditzeko prest, momentu magiko honetan gutxiago, Joxe Mari mozorrotu eginda eta zertaz? Eskaletaz.
Galtza handi batzuk jantzi ditu, zikin zikinak, eskubiko partean puskatuak daude, alkandora garai batean txuria izan zen, jertsea ez da berea, justu justu jantzi du, ederki igartzen zaio kupel txikia, zapatak berriz auskalo nondik hartu dituen eta onena da, ezkutatuta dagoela. Patxin zain dago.
Txapinene ondoan, Barbotegi aurrean lorategi moduko bat dago, zuhaitz txiki batzurekin eta hortxe dago gure Alkatea ; ba daki Patxi ordu honetan etorriko dela bere bila.
Behin baino gehiagotan begiratzen dio bere buruari, pentsatzen dabil norbaitek ikusi ezkero, ea ezagutuko duen hala ez. Urduri dago, ezindu disimulatu, baino ez du disimulatu beharrik, ordu honetan ia ez dago inor Enparantzan, Anaiak tabernan azkeneko bezeroak etxera joateko gogo gutxirekin.
Bapatean emakume bat ikusten du gorde lekutik, harritu egiten da erabat, ziur dago ez dela Enparantzakoa, hemen denak ezagutzen dira.
Nor da emakume hori? Nondik azaldu da? Harresiko atea itxita dago, Udaltzainak ez diote inorentzat baimen berezirik eskatu….
Enparantza barrutik abiatu da Udaletxera, emakume sendoa da, piskat zorrotzago begiratuz, ohartzen da pertsona hilezkorra dela, hogeita hamairu urte ditu, ezin du izan beste norbait, Patxi da!
Ateratzen da txistu bizian gorde lekutik, zuzenean berarengana joateko.
-- Baina zer egiten duk hik, emakumetaz mozorrotuta!
-- Eta noiztik haiz hi eskalea!
-- Bera mozorrotuta zetorrek eta pentsatu diat, ni ere piskat mozorrotzea?
-- Piskat! Puskat ere mozorrotu haiz, horrela pentsatzen duk joatea?
-- Jesukristo ez zen dotore jazten.
-- Utzi ezak Kristo bakean eta goazemak, baduk gutxienez ordu bete etorri dela.
Badoa Patxiren atzetik, ezkerrak harresiaren atea ez dagoela hain gertu, metro batzuk badaude eta Udaltzainek ez dute hain garbi ikusten.
Sakristian Patxi gelditu egin da.
-- Egon adi lasai, bakar bakarrik etorri duk eta hau ere, bere amaren semea duk, momentu honetan ez duk beste ezer gehiago.
------------------------------------------------------------------------------------------------- hurrengo kapitulua: AITA SANTUA PIKU ZALEA DA
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada