Hau saltsa antolatu dena hor barruan, denak garraxika ezin dira elkar entzun. Ez dakit non bukatu behar duen asuntu honek.
Sestra honen erdian Luis Mari Rallak aulkira igotzea erabaki du. Beste bat gehiago.
-- Hau dena antzerki ziniko bat duk. Zigorra duk, hilabeteko soldata kentzea eta ez, Txanpaina ez edatea. Gainera Txanpaina ez duk Sozialisten edaria, burgesena baizik.
Alkatea berriro berotu da. Ze eguna Jaun-Andreak
-- Herri osoak Txanpaina edaten baldin badik, edari Sozialista duk. Eta ez segi bide horretatik. Lehen esan diat, gure ideologia markatuta dagoela hamar mila urterako. Bilera bukatu duk.
Eta hobe. Ni nagoen lehioan ez da oso ondo entzuten. Eskerrak bilera osoa, garraxika izan dela.
Hau gorputza gelditu zaidana. Ematen du gau osoan lanean aritu naizela.
Orain, berriketak utzita eskailerak jaitsi behar ditut eta erne ibili behar dut. Eskailerak jaistea, igotzea baino askoz arriskutxuagoa da. Seguraski konfidantzagatik izango da, berriro itzultzen garelako ondo ezagutzen dugun eremura.
Bizian alderantziz gertatzen da. Igotzea errezagoa da, gozoagoa, jaistea inoiri ez zaio gustatzen. Jaistea porrota da.
Gure porrota handiena da, igotzen garenean ez garela konturatzen, beti gaudela zulo berdinean. Betaurrekoak ipurtzuloan ipini ezkero, alfer alferrik da.
Gehiegi liatu gabe kokatu egin behar naiz : Enparantzan nago, bilera bukatu da, eguerdia da. Hauxe da momentua kroketa batzuk jateko, lasai lasai Martini batzuk hartu eta bitartetan, analizatu goizean eta beste bilera batzutan, entzun ditudan planteamentuak.
Hasiko naiz esaten Enparantza edo hobeto esanda Komitea, erdibituta dagoela. Erdibituta esaten dudanean, da betirako, egoera honek ez du konponbiderik.
Eskubia, dagoen sektore konformista, oso sendoa da. Bost pertsona osatzen dute sektore hori eta ba dakite zer nahi duten lortu : Bizi kalitate oso ona.
Beraz, ez dira bananduko. Urte batzutan behintzat ez, gero hemendik hamar mila edo hogei mila urtetara zer gertatuko den ?
Adibidez, egun batean, auskalo noiz, langileek izango dute protagonismo gehiago orain baino? Orain ez dute ia parte hartzen, dena Komitearen eskutan dago eta kontuz, agian hobea da.
Langilea ez da jatorra berez, langile asko eta asko bere buruari begiratzen diote edo begiratzen diogu. Pertsona izatea ez da hain erreza.
Komenigarria izango litzateke, langile artean egotea komite txiki batzuk, adibidez Ezeiza auzoan bat, Lau Haizetan beste bat, Txapinenen ere, komite hoiek piska bat
Kontrolatzeko Komite handia.
Sagarra Irailean heldua dago, Urrian ustela.
Enparantzaren egoera oso korapilatsua ikusten dut nik. Gehiengoak beti arrazoia du, garbi dago bost hiru baino gehiago direla beti, baino ez dago hain garbi, hiru hoiek egongo direnik beti, bosten erabakiak onartzen.
Beste gauza bat kezkatzen didana da, Europako Elkartea konturatuko den ala ez, Enparantzan zenbat diru dagoen eta nondik atera duen!
Ez da normala Enparantza txiki batek, mundu osoa baino diru askoz gehiago izatea.
Gauza bat esan behar dizut lagun, momentu honetan inork ez daki, ez Alkateak, ez Komiteak, ez zuk, ez nik, ez Banketxe Mundialak, zenbat diru dagoen Txurreroen Enparantzan.
Dagoen krisis gogor honetan, edozer gauza gerta daiteke. Posible da Obama hona kredito baten eske etortzea.. Edo bi.
Josetxok lagun asko egin zituen Kalifornian. Han jende pila dago, Altza eta Enparantza, entzunez behintzat, ezagutzen dituztenak.
Hori bai izango litzatekela la Hostia!!!
Zenbat botila Txanpain jaso beharko luteke Enparantzako kale garbitzaileak.
Euforia utzita, ezinda amets egin lurra hanka puntarekin ikuitu gabe, logikoa ikusten dut Komiteak zerbait martxan jartzea dirua irabazteko. Nola edo hala Enparantzak lortu behar du mundu osoak sinistea, diru iturri berri batetik bizi dela, Hilezkortasunaren ordez, ba duela orain beste sistema bat.
Zer edo zein? Asmatu egin behar dute eta ez edozer gauza. Mundu osoa bizi da Enparantzari begira eta inork ezin du susmo txikiena izan.
Zerbait perfektoa izan behar du, inongo akatsik gabe, hankasartze txikiena oso arriskutxua izango litzateke.
Txurreroen Enparantzari ez diote barkatuko hainbeste bilioi manejatzea.
Gauza garrantzitsuak utzita, orain sartuko naiz gai oso garrantzitsuetan. Zu ariko zara pentsatzen lagun, zer ote da tipo horrentzat oso garrantzitsua?
Sestra honen erdian Luis Mari Rallak aulkira igotzea erabaki du. Beste bat gehiago.
-- Hau dena antzerki ziniko bat duk. Zigorra duk, hilabeteko soldata kentzea eta ez, Txanpaina ez edatea. Gainera Txanpaina ez duk Sozialisten edaria, burgesena baizik.
Alkatea berriro berotu da. Ze eguna Jaun-Andreak
-- Herri osoak Txanpaina edaten baldin badik, edari Sozialista duk. Eta ez segi bide horretatik. Lehen esan diat, gure ideologia markatuta dagoela hamar mila urterako. Bilera bukatu duk.
Eta hobe. Ni nagoen lehioan ez da oso ondo entzuten. Eskerrak bilera osoa, garraxika izan dela.
Hau gorputza gelditu zaidana. Ematen du gau osoan lanean aritu naizela.
Orain, berriketak utzita eskailerak jaitsi behar ditut eta erne ibili behar dut. Eskailerak jaistea, igotzea baino askoz arriskutxuagoa da. Seguraski konfidantzagatik izango da, berriro itzultzen garelako ondo ezagutzen dugun eremura.
Bizian alderantziz gertatzen da. Igotzea errezagoa da, gozoagoa, jaistea inoiri ez zaio gustatzen. Jaistea porrota da.
Gure porrota handiena da, igotzen garenean ez garela konturatzen, beti gaudela zulo berdinean. Betaurrekoak ipurtzuloan ipini ezkero, alfer alferrik da.
Gehiegi liatu gabe kokatu egin behar naiz : Enparantzan nago, bilera bukatu da, eguerdia da. Hauxe da momentua kroketa batzuk jateko, lasai lasai Martini batzuk hartu eta bitartetan, analizatu goizean eta beste bilera batzutan, entzun ditudan planteamentuak.
Hasiko naiz esaten Enparantza edo hobeto esanda Komitea, erdibituta dagoela. Erdibituta esaten dudanean, da betirako, egoera honek ez du konponbiderik.
Eskubia, dagoen sektore konformista, oso sendoa da. Bost pertsona osatzen dute sektore hori eta ba dakite zer nahi duten lortu : Bizi kalitate oso ona.
Beraz, ez dira bananduko. Urte batzutan behintzat ez, gero hemendik hamar mila edo hogei mila urtetara zer gertatuko den ?
Adibidez, egun batean, auskalo noiz, langileek izango dute protagonismo gehiago orain baino? Orain ez dute ia parte hartzen, dena Komitearen eskutan dago eta kontuz, agian hobea da.
Langilea ez da jatorra berez, langile asko eta asko bere buruari begiratzen diote edo begiratzen diogu. Pertsona izatea ez da hain erreza.
Komenigarria izango litzateke, langile artean egotea komite txiki batzuk, adibidez Ezeiza auzoan bat, Lau Haizetan beste bat, Txapinenen ere, komite hoiek piska bat
Kontrolatzeko Komite handia.
Sagarra Irailean heldua dago, Urrian ustela.
Enparantzaren egoera oso korapilatsua ikusten dut nik. Gehiengoak beti arrazoia du, garbi dago bost hiru baino gehiago direla beti, baino ez dago hain garbi, hiru hoiek egongo direnik beti, bosten erabakiak onartzen.
Beste gauza bat kezkatzen didana da, Europako Elkartea konturatuko den ala ez, Enparantzan zenbat diru dagoen eta nondik atera duen!
Ez da normala Enparantza txiki batek, mundu osoa baino diru askoz gehiago izatea.
Gauza bat esan behar dizut lagun, momentu honetan inork ez daki, ez Alkateak, ez Komiteak, ez zuk, ez nik, ez Banketxe Mundialak, zenbat diru dagoen Txurreroen Enparantzan.
Dagoen krisis gogor honetan, edozer gauza gerta daiteke. Posible da Obama hona kredito baten eske etortzea.. Edo bi.
Josetxok lagun asko egin zituen Kalifornian. Han jende pila dago, Altza eta Enparantza, entzunez behintzat, ezagutzen dituztenak.
Hori bai izango litzatekela la Hostia!!!
Zenbat botila Txanpain jaso beharko luteke Enparantzako kale garbitzaileak.
Euforia utzita, ezinda amets egin lurra hanka puntarekin ikuitu gabe, logikoa ikusten dut Komiteak zerbait martxan jartzea dirua irabazteko. Nola edo hala Enparantzak lortu behar du mundu osoak sinistea, diru iturri berri batetik bizi dela, Hilezkortasunaren ordez, ba duela orain beste sistema bat.
Zer edo zein? Asmatu egin behar dute eta ez edozer gauza. Mundu osoa bizi da Enparantzari begira eta inork ezin du susmo txikiena izan.
Zerbait perfektoa izan behar du, inongo akatsik gabe, hankasartze txikiena oso arriskutxua izango litzateke.
Txurreroen Enparantzari ez diote barkatuko hainbeste bilioi manejatzea.
Gauza garrantzitsuak utzita, orain sartuko naiz gai oso garrantzitsuetan. Zu ariko zara pentsatzen lagun, zer ote da tipo horrentzat oso garrantzitsua?
Ba entzun ongi : Kroketak jatea! Bakailozko sei bat kroketa, ez oso beroak, ogi pusketa batekin, pare bat ardo, Errioxako Crianza adibidez, gero pare bat Martini. Ohhhhhhhhhh!!!
Hori ez da Zoriona, baino hortik hamar minutora dago.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
hurrengo kapitulua : ERABAKI SAKONAK
Hori ez da Zoriona, baino hortik hamar minutora dago.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
hurrengo kapitulua : ERABAKI SAKONAK
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada