FRUITUAK JASOTZEN
Ni zuhaitzen artean jaio eta bizi izan naiz hogei urtetan eta ez naiz sekula konturatu, sexoa praktikatzen zutenik.
Beno, agian lehen ez zuten sexoa praktikatzen eta orain bai. Gizarte guztiak aldatzen doaz. Gure gizartean gaur goizera arte, homosexualak eta lesbianak zuhaitzak baino arraroagoak ziren..
Dena den, hori ez da neretzat garrantzitsuena. Hori baino irakurketa sakonagoa nahiko nuke egin, zeren azken finean, sexoa kirola da, beste ezer ez. Jo ta ke, ohea puskatu arte !
Maitasuna aldiz ez da batere berdina. Maitasuna da haize fina; Maitasuna urrezko sentimentuekin dago egina.
Maitasuna da
pausoak behar duen taupada
bidea
bizia izateko.
Maitasuna dena da.
Hori da ametsetan bizi denarentzat. Gaur egun, gizon eta emakumeen gizartean, oso maitasun gutxi dago. Hain gutxi dago, ez dela inon ikusten.
Gizon eta emakumeen gizartean, ez dago harreman naturalik, maitasunaren ordez gorrotoak agintzen duelako.
Bai gizonak eta bai emakumeak, gero eta buru gehiago dugu, gero eta argiagoak gara, baina gero eta nazkagarriagoak ere. Gure gizartean txapelduna izateko, buru asko eduki
behar da; buru asko daukanak lortzen du besteak baino gehiago izatea, eta baita ere lortzen du zaborra izatea. Zeren, batere bihotzik ez duenak, ez da ezta abere ere.
Beno, jarraituko dut zuhaitzen panorama ikusten. Askoz politagoa da.
Hasi nintzen piska bat begiratzen eta lotsatu egiten nintzen. Sexoa kirola da, kirol intimoa ordea, behintzat beste zer edo zer adosten ez den bitartean.
Azkenean lo egitea erabaki nuen. Luze luze etzan nintzen eta Jexus Marik han ahaztutako manta zahar bat ,bota nuen gainetik.
ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZAAAAAAAAAAAAASSSSSSSSSSSSSSSSSSS.!!
Bapatean zarata goxo batek esnatu ninduan, eta ze gustora gainera ! Anpolari usaina sartu zitzaidan barru barruraino. Haurtzarora itzuli nintzen segundo batean. Ze ondo !
Pozarekin ez nintzen konturatu zuhaitzak alde egin zutela. Segundo batzuk beranduago, aingeruak jaitsi ziren zerutik, lurrean zeuden fruituak jasotzera.
Ba dakit aingeruen pasadizua zaila dela sinistea. Gaur egun ez dira entzuten horrelako kontuak. Nik ikusitakoa isladatuko dut eta busti egingo naiz gainera. Ari, fin fin hartatik zintzilik egotea, ezineskoa da gaurko apaizentzat ; argalenak ehun kilo baditu gutxienez.
Arina izan behar da, oso arina, Enparantzako Elizan goizero goizero lurrean dauden fruituak jasotzeko.
Hura zen festibala lagun ! Hura zen fruitu piloa ! Aingeruen trebeziari esker, ez zen fruitu askorik ondatu.
Minutu batzutan kilo mordoa bildu zuten eta hala ere, kantitate dezente gelditu zen bertan.
Ez zait gehiegi gustatzen diruari buruzmintzatzea, hala ere iruditzen zait hamar milioi dolar ba zirela lurrean barrena. Hori, zuhaitzek alde egin zutenean.
Nik primeran pasa nuen, fruitu zale amorratua naizelako eta horrez gain, zuhaitzek eskeini zidaten ikuskizun edere horrekin. Zzer gehiago behar nuen ba ?
Kafe on bat adibidez, piskat espabilatzeko. Bai, bai espabilatu esan dut, zeren bizimodu normala egiten hasi beharko nuen.
Zulotik atera, banko batean belauniko ipini eta otoitzean hasi.
Eskerrak Elizaren goiko aldean nengoela hori dena egiteko.
Elizaren beheko partea, pena emateko moduan zegoen; dena ostoz beteta, adar puskak bazter guztietatik, fruitu klase pila non nahi ...
Arrazoi piska bat badu Patxik kexatzen denean; ikusi egin behar da Eliza nola gelditzen den.
Jende asko beharko da egunero, dena txukun, txukuna, uzteko.
Beno, nerekin ez da haserretuko; borondate handienarekin lagundu nion Eliza garbitzen.
Hura zen fruitu pila jan nuena !!
-------------------------------------------------------------------------------------------------
hurrengo kapitulua : ZAZPI EGUNETAN
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada